Pokarm dla chomików i chomików karłowatych w sklepie internetowym dla chomików!

Zamów łatwo i szybko karmę dla chomików i karmę dla chomików miniaturowych w sklepie DRD Rodent Shop ^{® -} internetowym sklepie z chomikami dla Twojego chomika!

Jeśli szukasz karmy dla swojego chomika lub chomika karłowatego , trafiłeś we właściwe miejsce – do naszego sklepu internetowego z artykułami dla chomików . Znajdziesz u nas różne rodzaje i marki karmy dla chomików i chomików karłowatych w atrakcyjnych cenach. Little One, Bunny Nature, Witte Molen, Hope Farms, Versele Laga, Beaphar itp. Składanie zamówień w naszym sklepie internetowym dla chomików jest szybkie i łatwe.

Wymagania żywieniowe chomika i chomika karłowatego

Chomiki i chomiki karłowate są zwierzętami ziarnożernymi . Dieta chomików i chomików karłowatych składa się głównie z nasion i niewielkiej ilości pokarmu roślinnego w postaci ziół , ale także białek zwierzęcych . Chomiki na wolności łapią drobne owady, dlatego dobrze, jeśli ich pokarm zawiera także białka zwierzęce.

Potrzeby żywieniowe poszczególnych gatunków chomików różnią się od siebie:

Chomik karłowaty Roborowskiego: nasiona, bardzo mało pokarmu zwierzęcego
Chomik rosyjski karłowaty: nasiona, trawy i zioła, owady
Chomik karłowaty Campbella: nasiona, trawy i zioła, owady
Chomik chiński: nasiona, bez traw i ziół. Zawartość białka wynosi zero.
Chomik syryjski (chomik złoty): nasiona, ziarna, owady

Układ pokarmowy różnych gatunków chomików i ich różnice

1. Chomik karłowaty Roborowskiego

Chomik Roborowskiego ma na ogół stosunkowo krótkie jelito grube i okrężnicę w porównaniu do innych gatunków chomików. Ze względu na preferencje żywieniowe dotyczące nasion i zbóż, ich trawienie w jelicie cienkim może przebiegać sprawnie, gdyż wchłaniane są w nim składniki odżywcze. Mają stosunkowo szybki pasaż jelitowy, co oznacza, że pożywienie jest szybko przetwarzane w przewodzie pokarmowym.

2. Chomik karłowaty rosyjski

Chomik rosyjski ma zazwyczaj dłuższy przewód pokarmowy w porównaniu do innych gatunków chomików. Mają stosunkowo większe jelito grube, co może wskazywać na lepszą fermentację błonnika i wydajniejsze trawienie materiału roślinnego. Ich dieta składa się z szerokiej gamy produktów spożywczych, w tym nasion, zbóż, warzyw i owoców.

3. Chomik chiński karłowaty

Chomik chiński ma stosunkowo długi i kręty przewód pokarmowy, co może przyczyniać się do powolnego przechodzenia pokarmu i efektywnego trawienia. Mają stosunkowo duże jelito ślepe, część jelita grubego, w której zachodzi fermentacja. Może to oznaczać, że są one dobrze przystosowane do diety bogatej w błonnik. Ich dieta składa się głównie z nasion, zbóż, warzyw i owadów.

4. Chomik karłowaty Campbella

Chomik Campbella ma podobne cechy do chomika rosyjskiego. Mają średniej długości przewód pokarmowy i przeciętną wielkość poszczególnych narządów trawiennych. Ich dieta jest podobna do diety chomika rosyjskiego, składa się ona z mieszanki nasion, zbóż, warzyw i owoców.

5. Chomik syryjski

Chomik syryjski ma na ogół większy przewód pokarmowy w porównaniu do chomika karłowatego. Mają stosunkowo duży żołądek i jelita, co może wskazywać na lepsze przetwarzanie pożywienia. Ich dieta składa się z szerokiej gamy produktów spożywczych, w tym nasion, zbóż, warzyw, owoców i owadów.

Gromadzenie chomika i chomika karłowatego

Chomiki i chomiki karłowate noszą pokarm w torbach policzkowych . Widzisz, że chomik upycha jedzenie do worków policzkowych i szybko zabiera je do swojego domku lub spiżarni. Praktykę przenoszenia pożywienia w kieszeniach policzkowych nazywa się także „gromadzeniem” . Mięsień torby policzkowej utrzymuje pokarm w torbie policzkowej i umożliwia chomikowi bezpieczne i szybkie jego transportowanie.

Wszystko w jednym kawałku czy mieszanka?

Jeśli Twój chomik lub chomik karłowaty stanie się bardzo wybredny w jedzeniu , co oznacza, że zje tylko smaczne rzeczy, rozważ zmianę karmy na suchą karmę typu „wszystko w jednym” . Dzięki temu chomik nie będzie już mógł jeść wybiórczo. Każdy utwór ma swoją własną kompozycję. Chomiki potrzebują kilku tygodni, aby przyzwyczaić się do innego pokarmu. Możliwe jest również, że chomik zje mniejszą część pożywienia. Może to mieć związek ze składem karmy. Niektóre kawałki typu „wszystko w jednym” mają bardzo pełny skład, co oznacza, że trzeba ich zjeść mniej, aby zaspokoić te same potrzeby żywieniowe.

Czy warto zmienić pokarm dla chomika?

Chomiki są znacznie mniej wrażliwe na zmianę pokarmu niż na przykład świnka morska czy królik. W przypadku tych zwierząt przełączanie się między różnymi rodzajami karmy jest znacznie łatwiejsze. Zawsze jednak zalecamy mieszanie własnego pokarmu z nowym pokarmem przez kilka kolejnych dni.

Koprofagia u chomików i chomików karłowatych

Chomiki produkują dwa rodzaje odchodów: suche, twarde odchody oraz miękkie, bogate w składniki odżywcze odchody, zwane kałami cekotropowymi. Cekotrofy powstają w kątnicy, wypustce jelita grubego. Zawierają niestrawione składniki odżywcze, takie jak błonnik i białko.

Kiedy chomiki produkują cekotrofy, zjadają je bezpośrednio ze swojego odbytu. Celem tego jest ponowne wchłonięcie składników odżywczych, które nie zostały całkowicie strawione lub wchłonięte podczas pierwszego przejścia przez układ trawienny. W ten sposób chomiki maksymalizują wchłanianie składników odżywczych i poprawiają wydajność trawienia.

Koprofagia jest naturalnym zachowaniem chomików i odgrywa ważną rolę w ich strategii odżywiania. Umożliwia im pozyskanie niezbędnych składników odżywczych, które w przeciwnym razie zostałyby utracone. Ważne jest jednak, aby zapewnić chomikom zbilansowaną dietę zawierającą odpowiednią ilość składników odżywczych, dzięki czemu nie będą zmuszane do koprofagii w celu uzupełnienia niedoborów.

Zęby chomików karłowatych i chomików

Chomiki mają specyficzne cechy, jeśli chodzi o ich zęby.

Siekacze: Chomiki mają dwie pary siekaczy z przodu pyska – parę górną i parę dolną. Siekacze te rosną nieustannie przez całe życie. Ten ciągły proces wzrostu jest konieczny, gdyż siekacze ścierają się na skutek żucia i gryzienia. Pomaga zachować ostrość siekaczy i zapobiega ich nadmiernemu wzrostowi.

Tempo wzrostu: Siekacze chomika rosną średnio o około 2 do 3 milimetrów na tydzień. Dlatego chomiki potrzebują stałego materiału do żucia, który ściera zęby i kontroluje ich wzrost.

Żucie i gryzienie: Chomiki mają naturalną potrzebę żucia i gryzienia. Takie zachowanie jest niezbędne do utrzymania zdrowych zębów i zapobiegania problemom stomatologicznym. Żucie twardych pokarmów i zabawek do gryzienia pomaga ścierać siekacze i pobudza przepływ krwi do tego obszaru.

Problemy stomatologiczne: Jeśli siekacze chomika nie ścierają się prawidłowo, mogą pojawić się problemy stomatologiczne, takie jak przerost, krzywe lub nawet złamane zęby. Problemy te mogą być bolesne i uniemożliwiać chomikowi jedzenie. Regularne kontrole stomatologiczne i zapewnienie zwierzęciu odpowiedniej ilości sprzętu do żucia są ważne dla zapobiegania problemom stomatologicznym.

Dieta: Dieta chomika odgrywa ważną rolę w zdrowiu jego zębów. Dostarczanie pożywnych i bogatych w błonnik produktów spożywczych pomaga w naturalnym ścieraniu się zębów. Ponadto chomiki powinny mieć stały dostęp do świeżej wody, aby zapobiec odwodnieniu, które może również mieć wpływ na zdrowie ich zębów.

Ważne jest, aby regularnie sprawdzać stan zębów chomika pod kątem ewentualnych nieprawidłowości, przerostu lub innych problemów. Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany lub będziesz mieć jakiekolwiek wątpliwości co do stanu uzębienia swojego chomika, skonsultuj się z weterynarzem mającym doświadczenie w opiece nad małymi zwierzętami.

Żołądek chomików i chomików karłowatych

Chomiki mają wyjątkową strukturę żołądka, dostosowaną do ich diety i potrzeb trawiennych.

Torebki żołądkowe: Chomiki mają dwie torebki żołądkowe, zwane także „komorami fermentacyjnymi” lub „torebkami wole”. Torebki te znajdują się na początku żołądka i odgrywają rolę w trawieniu pokarmów bogatych w błonnik, takich jak trawa i siano. Worek żołądkowy działa jak komora fermentacyjna, w której bakterie rozkładają błonnik i uwalniają składniki odżywcze.

Odźwiernik: Odźwiernik to część żołądka granicząca z jelitem cienkim. Reguluje przechodzenie pokarmu z żołądka do jelita cienkiego. U chomików odźwiernik jest dobrze rozwinięty i odpowiada za kontrolowanie przechodzenia pokarmu oraz optymalizację trawienia.

Kwas żołądkowy: W porównaniu do innych gatunków zwierząt, w żołądkach chomików panuje stosunkowo niska kwasowość. Dzieje się tak, ponieważ są przede wszystkim roślinożercami i ich dieta składa się głównie z materiałów roślinnych. Niższa kwasowość wspomaga trawienie pokarmów bogatych w błonnik i sprzyja rozwojowi bakterii niezbędnych do procesów fermentacyjnych w żołądkach.

Pojemność: Żołądki chomików mają z reguły ograniczoną pojemność, ponieważ są to niewielkie zwierzęta. Mają tendencję do posiadania mniejszego rozmiaru żołądka w stosunku do wielkości ciała. Oznacza to, że chomiki mogą przetwarzać mniejsze ilości pokarmu na raz.

Jelita chomików i chomików karłowatych

Chomiki mają złożony układ trawienny, obejmujący jelita, który umożliwia im wchłanianie składników odżywczych z pożywienia.

Jelito cienkie: Jelito cienkie odpowiada za większość trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Składa się z trzech części: dwunastnicy, jelita czczego i jelita krętego. W tych miejscach uwalniają się enzymy i inne soki trawienne, które umożliwiają dalsze rozkładanie pokarmu i wchłanianie składników odżywczych.

Jelito ślepe i wyrostek robaczkowy: Chomiki mają powiększone jelito ślepe i wyrostek robaczkowy, co wskazuje na ich zdolność do trawienia włóknistych pokarmów, takich jak trawa i siano. W tej części jelita żyją bakterie i mikroorganizmy, które potrafią rozkładać celulozę i przeprowadzać procesy fermentacji, uwalniając składniki odżywcze.

Jelito grube: Jelito grube znajduje się po jelicie cienkim i odpowiada za wchłanianie wody i elektrolitów z niestrawionych resztek pokarmu. Pomaga także w formowaniu i przechowywaniu stolca przed jego wydaleniem.

Odbytnica i odbyt: Odbytnica to ostatnia część przewodu pokarmowego, w której gromadzony jest stolec przed wydaleniem. Odbyt stanowi zakończenie układu pokarmowego, przez które stolec opuszcza organizm.

Czy chomiki dobrze trawią błonnik?

Chomiki mają dobrą zdolność trawienia błonnika, jednak nie jest ona tak wydajna jak u królików. Pokarmy bogate w błonnik, takie jak siano, warzywa i zielenina, są ważne dla zdrowia jelit i trawienia chomików. Pomaga utrzymać zdrową florę jelitową, stymuluje ruchy jelitowe i przyczynia się do prawidłowej perystaltyki jelit.

Chociaż chomiki potrafią trawić błonnik, na ogół lepiej radzą sobie z dietą mieszaną zawierającą także zboża, nasiona i białka. Mają krótszy przewód pokarmowy w porównaniu do królików, co oznacza, że mają mniej czasu na całkowite rozłożenie i sfermentowanie błonnika. Dlatego oprócz produktów bogatych w błonnik, ważne jest, aby oferować inne produkty, które zaspokajają zapotrzebowanie dziecka na składniki odżywcze.

Czy chomiki są zwierzętami ziarnożernymi?

Zwierzęta ziarnożerne żywią się głównie nasionami i zbożami. Dotyczy to również wielu gatunków chomików.

Chomiki mają przystosowane zęby i szczęki, które pozwalają im rozłupywać i zjadać nasiona i ziarna. Preferują takie produkty jak nasiona słonecznika, owies, jęczmień, pszenica i inne zboża. Nasiona i zboża te dostarczają ważnych składników odżywczych, takich jak węglowodany, tłuszcze i białka, które są niezbędne dla zdrowia i zapotrzebowania energetycznego chomików.

Chociaż chomiki mogą jeść również inne pokarmy roślinne, takie jak warzywa, owoce i trawy, nasiona i zboża stanowią zazwyczaj większość ich diety. Są to zatem przede wszystkim zwierzęta ziarnożerne.

Czy chomiki są wszystkożerne?

Chomiki można uznać zarówno za zwierzęta ziarnożerne, jak i wszystkożerne, w zależności od ich specyficznej diety i preferencji żywieniowych. Chomiki żywią się głównie roślinami, a ich pożywieniem są nasiona, zboża i inne materiały roślinne. To czyni je roślinożercami.

Niektóre gatunki chomików mogą jednak uwzględniać w swojej diecie także niewielkie ilości białka zwierzęcego. Mogą to być na przykład owady, larwy lub niewielkie ilości mięsa zwierzęcego. Dodanie białek zwierzęcych do diety może stanowić uzupełnienie pożywienia, ale zazwyczaj nie stanowi dużej części codziennej diety.