Wat kun je doen tegen bloedluis?

• Posted on 5 April 2024
• By DRD Knaagdierwinkel
• Posted in Cavia, Chinchilla, degoe, dwerghamster, Gerbil, gezondheid, hamster, konijn, muis, Parasieten, Rat
• 0

Bloedmijt, wetenschappelijk bekend als Dermanyssus gallinae, is een kleine parasiet die voornamelijk vogels en kippen teistert door zich te voeden met hun bloed. Deze indringers vormen echter ook een bedreiging voor andere dieren, waaronder hamsters, en kunnen zelfs mensen aanvallen. Laten we eens dieper ingaan op deze hinderlijke parasiet en hoe we ermee om kunnen gaan.

Alles wat je moet weten over Bloedluizen bij Knaagdieren en Konijnen!

Bloedluizen zijn een vervelende parasitaire insectensoort die vaak voorkomt bij vogels, maar ook steeds vaker bij knaagdieren en konijnen. Deze kleine parasieten voeden zich met het bloed van hun gastheren en kunnen, als ze niet tijdig worden behandeld, ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. In deze uitgebreide handleiding zullen we alles bespreken wat je moet weten over bloedluizen, inclusief hoe je ze kunt weren, herkennen en bestrijden bij verschillende soorten knaagdieren en konijnen, zoals kleurmuizen, dwerghamsters, hamsters, gerbils, ratten, cavia's, konijnen, chinchilla's en degoes.

1. Wat zijn bloedluizen?

Bloedluizen, ook bekend als rode mijten of vogelmijten, behoren tot de orde der mijten en zijn nauw verwant aan teken en luizen. Ze zijn meestal rood of bruin van kleur en hebben een plat, ovaal lichaam. Bloedluizen zijn nachtactieve parasieten die zich voeden met het bloed van hun gastheren, wat kan leiden tot irritatie, jeuk, bloedarmoede en in ernstige gevallen zelfs de dood van het dier.

2. Levenscyclus en Voortplanting

De levenscyclus van een bloedmijt is fascinerend en zorgwekkend tegelijk. Een volwassen vrouwtje kan tot wel 60-80 eitjes leggen, die ongeveer 10 dagen nodig hebben om uit te komen. In gunstige omstandigheden kan één bloedmijt zich binnen 17 weken tot maar liefst 10 miljoen exemplaren voortplanten, waardoor een kleine besmetting snel kan uitgroeien tot een plaag.

Pas op met hooi dat rechtstreeks van de boer komt of in de buurt van een kippenhouderrij is geoogst!

De ontwikkeling van een bloedmijt verloopt in vijf stadia:

Ei: De eitjes van bloedmijten hebben slechts 2-3 dagen nodig om uit te komen, vooral onder ideale omstandigheden.

Larve: Na het uitkomen worden de eitjes larven, die zich gedurende 1-2 dagen ontwikkelen tot het volgende stadium.

Protonimf: Dit is het eerste nimf stadium, waarbij de parasiet een bloedmaaltijd nodig heeft om zich verder te ontwikkelen. Het duurt ook 1-2 dagen voordat ze in dit stadium veranderen.

Deutonimf: Het tweede nimf stadium, opnieuw met een bloedmaaltijd, vergelijkbaar met het vorige stadium.

Volwassen exemplaar: Pas in dit stadium zijn bloedmijten in staat om zich voort te planten en te overleven door bloed te drinken, dat ze nodig hebben om zich voort te planten en te leven. Hun levensduur varieert van 13 tot 40 dagen, afhankelijk van de temperatuur.

3. Kenmerken van Bloedmijten

Uiterlijk: Bloedmijten zijn roodbruin van kleur en hebben een plat, ovaal lichaam zonder tanden. Ze maken kleine wondjes om bloed te drinken en spuiten gif in om het bloed gemakkelijker op te nemen.

Levenscyclus: Bloedmijten doorlopen een levenscyclus van ei naar deutonimf tot volwassen mijt. Een volwassen vrouwtje kan tijdens haar leven zo'n 60-80 eitjes leggen, die ze plaatst in kleine kiertjes op vochtige en donkere plaatsen. De eitjes komen uit na ongeveer 7 tot 11 dagen, waarna de mijten zich ontwikkelen tot volwassen exemplaren.

Nachtactief: Bloedmijten zijn voornamelijk nachtactief en vermijden overdag blootstelling. Ze verbergen zich in kleine kieren en gaatjes in de omgeving en komen alleen tevoorschijn om bloed te drinken. Deze parasieten kunnen tot 9 maanden inactief blijven bij afwezigheid van bloed. Echter, wanneer ze eenmaal een geschikte gastheer vinden, kunnen ze zich snel vermenigvuldigen en een plaag veroorzaken.

Feiten op een Rij:

Ideale temperatuur voor bloedmijten ligt tussen 25-27 graden Celsius.
Ze kunnen niet overleven bij temperaturen boven de 45 graden of onder het vriespunt.
De optimale luchtvochtigheid ligt tussen 70-90%.
Mannetjes zijn kleiner dan vrouwtjes.
De cyclus van ei tot volwassen bloedmijt duurt tussen de 7 en 14 dagen, afhankelijk van de omstandigheden.

4. Hoe komen knaagdieren en konijnen in contact met bloedluizen?

Bloedluizen kunnen op verschillende manieren in contact komen met knaagdieren en konijnen:

Vanuit de omgeving: Bloedluizen kunnen zich verschuilen in het strooisel, nestmateriaal, hokken of andere delen van het verblijf van je huisdier.

Via andere dieren: Bloedluizen kunnen worden overgedragen van besmette dieren naar gezonde dieren door direct contact of via gedeelde ruimtes.

5. Hoe kun je bloedluizen herkennen?

Het is belangrijk om de tekenen van een bloedluisinfestatie bij je knaagdier of konijn te herkennen:

Jeuk en irritatie: Als je huisdier constant krabt, bijt of zich ongemakkelijk gedraagt, kan dit een teken zijn van bloedluizen.

Zichtbare parasieten: Controleer de vacht van je huisdier op kleine, bewegende rode of bruine insecten, vooral rond de oren, nek, buik en anus.

Rode vlekken op de huid: Bloedluizen kunnen bijten en bloedzuigen, wat kan leiden tot kleine rode vlekken op de huid van je huisdier.

6. Preventie van bloedluizen

Om bloedluizen bij knaagdieren en konijnen te voorkomen, zijn er enkele preventieve maatregelen die je kunt nemen:

Behandeling van Dieren: Gebruik geschikte middelen om de dieren te behandelen, zodat bloedmijten die van hen drinken, worden gedood.

Omgevingsbehandeling: Behandel ook de omgeving waar bloedmijten zich verbergen, om verdere verspreiding te voorkomen.

Preventie van Toegang: Neem maatregelen om te voorkomen dat bloedmijten toegang krijgen tot de gastheren.

Grondige Reiniging: Maak alle kooien en omgevingen grondig schoon na de behandeling.
Herhaling: Herhaal de behandeling indien nodig, minimaal gedurende 2 maanden. Maak regelmatig het verblijf van je huisdier schoon en vervang het strooisel om de kans op bloedluizen te verminderen. 

Isolatie van nieuwe dieren: Isolatie van nieuwe dieren voordat ze worden geïntroduceerd bij bestaande dieren kan helpen voorkomen dat bloedluizen worden overgedragen.

7. Behandeling van bloedluizen

Als je huisdier toch besmet raakt met bloedluizen, zijn er verschillende behandelingen beschikbaar:

Medicinale behandelingen

Raadpleeg een dierenarts voor medicinale behandelingen zoals anti-parasitaire shampoos, sprays of spot-on behandelingen.

Omgevingsbehandeling

Behandel ook de omgeving van je huisdier, zoals het verblijf en het nestmateriaal, om eventuele overgebleven bloedluizen te doden en herbesmetting te voorkomen. Dit kun je doen met bijvoorbeeld Beaphar Anti Ongediertespray. en beter nog de Mite Blocker

Het is van vitaal belang om ook de omgeving te behandelen om bloedmijten effectief te bestrijden. Dit kan worden gedaan met behulp van producten zoals Beaphar Dimethicare Omgevingsspray of Beaphar Mite Blocker, beide gebaseerd op de stof Dimethicon, een vorm van siliconenolie. De Mite Blocker wordt geleverd in een handige knijpfles en biedt een nauwkeurige dosering en gerichte toepassing ten opzichte van de sprayvariant. Dimethicon is een niet-giftige stof die bloedmijten immobiliseert wanneer ze er doorheen lopen. Het materiaal hecht aan de poten van de mijten, waardoor ze niet verder kunnen bewegen. Het is echter belangrijk op te merken dat het effect van deze behandeling slechts tijdelijk is. Vanwege slijtage en uitdroging van de olie moet de behandeling binnen twee weken worden herhaald. Het is ook raadzaam om na het opdrogen opnieuw aan te brengen om een dubbele laag te creëren.

Beaphar Dimethicare / Beaphar Mite Blocker kan effectief worden gebruikt om de buitenkant van plastic of glazen kooien volledig te behandelen, waardoor wordt voorkomen dat bloedmijten naar binnen kunnen komen. Het is echter noodzakelijk om dit regelmatig opnieuw aan te brengen. Hoewel dit middel ook wordt gebruikt voor honden, katten en kippen om de vacht of het verenkleed te behandelen, is het niet aan te raden voor kleine knaagdieren zoals hamsters vanwege het risico op contact met de ogen.

Een alternatieve optie is een omgevingsspray op basis van Pyrethrinen / Permethrin, een gif dat het zenuwstelsel van koudbloedige insecten aantast, waardoor ze binnen 24 uur sterven. Dit gif blijft langdurig effectief en kan zonder vlekken worden aangebracht op verschillende oppervlakken zoals tapijt, hout, plastic of metaal. Het wordt aanbevolen om de omgeving na vier weken opnieuw te behandelen. Let op: Permethrin is giftig voor katten en mag niet worden gebruikt in ruimtes waar katten verblijven.

Voorkom dat bloedmijten bij de dieren kunnen komen

Bloedmijten kunnen kleine knaagdieren vanaf 16 meter afstand ruiken en zullen naar ze toe gaan om bloed te drinken. Om dit te voorkomen, kun je de looproutes van de bloedmijten zodanig inrichten dat ze worden gedood tijdens het bewegen. Als je meerdere kooien hebt, plaats deze dan op een verhoging en behandel de verhoging met Mite-blocker of een vlooienmiddel. Maak de kooien schoon nadat zowel de dieren als de omgeving zijn behandeld. Gebruik van temperatuur kan ook helpen. In de winter kunnen bloedmijten doodvriezen, dus als het vriest, kun je de kooi een nacht buiten zetten.

Gevaar van Diatomeeënaarde voor Knaagdieren en Konijnen

Het gebruik van diatomeeënaarde wordt sterk afgeraden vanwege de mogelijke gevaren ervan voor knaagdieren en konijnen. Hoewel het in sommige gevallen wordt beschouwd als een natuurlijke methode om parasieten te bestrijden, kan het inhaleren van diatomeeënaarde leiden tot irritatie van de luchtwegen bij knaagdieren en konijnen. Bovendien kan het poeder bij contact met de ogen of huid irritatie veroorzaken. Om de gezondheid en veiligheid van uw huisdieren te waarborgen, is het raadzaam om alternatieve methoden te gebruiken voor de bestrijding van bloedmijten.

Diatomeeënaarde, ook wel bekend als kiezelgoer, is een poederachtig natuurlijk mineraal dat wordt gebruikt voor verschillende toepassingen, waaronder ongediertebestrijding. Het bestaat voornamelijk uit microscopisch kleine fossielen van diatomeeën, die een schurende werking hebben en de beschermende waslaag op het exoskelet van insecten beschadigen. Wanneer insecten in aanraking komen met diatomeeënaarde, worden hun lichaamsvloeistoffen geabsorbeerd, wat leidt tot uitdroging en uiteindelijk tot de dood.

Op de huid kan diatomeeënaarde een uitdrogend effect hebben en kan het kleine wondjes veroorzaken door de schurende werking van de microscopische deeltjes. Bij inademing kan het poeder irritatie van de luchtwegen veroorzaken, omdat het deeltjes bevat die de delicate weefsels kunnen irriteren. Bovendien kan inname van diatomeeënaarde gastro-intestinale irritatie veroorzaken. 

Wist je dat parasieten een hekel hebben aan de geur van Lavendel

Lavendel staat bekend om zijn aromatische geur die veel mensen prettig vinden, maar het kan ook onaangenaam zijn voor parasieten zoals luizen, teken en vlooien. De geur van lavendel wordt vaak gebruikt als natuurlijk afweermiddel tegen deze parasieten.

Let op! Gebruik nooit verse lavendel, enkel gedroogde lavendel is geschikt om in het verblijf van kleine knaagdieren te gebruiken. Lavendel is enkel geschikt voor kleine knaagdieren, zoals: Muis, Dwerghamster, Hamster en Gerbil. 

Het gebruik van gedroogde lavendel kan helpen om parasieten op afstand te houden, vooral in de omgeving van huisdieren zoals knaagdieren en konijnen. Het plaatsen van lavendel in de buurt van het verblijf van je huisdier kan helpen om ongedierte.

Het is echter belangrijk om te onthouden dat terwijl lavendel een nuttige aanvulling kan zijn op de preventie van parasieten, het geen volledige vervanging is voor andere preventieve maatregelen, zoals regelmatige reiniging van het verblijf en het gebruik van geschikte anti-parasitaire producten zoals aanbevolen door een dierenarts.